Pobo guane

Pobo guane
Cranio de individuo pertencente ó pobo guane, con deformación ósea intencional.
Poboación
Poboación total: c  200 (censo de 2018)[1]
Rexións principais:
Colombia	Boyacá, Santander
Aspectos culturais
Lingua	Lingua muisca Castelán
Relixión	Animismo
Grupos relacionados	Muisca Lache U'wa Muzo

Os guanes son un pobo indíxena de Colombia que viviron na área de Santander e no norte de Boyacá, ámbolos dous departamentos do centro do país. Eran un pobo labrego que falaba a lingua muisca e que cultivaba o algodón, o ananás e outros cultivos, e eran habelenciosos artesáns que traballan os téxtiles de algodón. Os guanes vivían ó norte do río Chicamocha, na área arredor do canón do Chicamocha dende Vélez no sur até Bucaramanga no norte.^[2] Porén, outras fontes indican que o seu territorio non se estendía tan ó norte.^[3] Guane, un correxemento de Barichara, Santander, era supostamente a capital dos guanes.

1. ↑ DANE (ed.). "Población indígena de Colombia. Resultados del Censo Nacional de Población y Vivienda 2018" (PDF) (en castelán). Consultado o 16 de abril de 2021. 
2. ↑ (en castelán) Guane people and their territories
3. ↑ (en castelán) Reconstruction of the Guane people - El Espectador